FraLa - Sinterklaas bestaat ook. Ja toch?

‘Vroeger’ was het gebruik van een creditcard vooral iets voor zakenmensen. ‘Gewone’ mensen gingen met hun girobetaalkaart naar een postkantoor. En met eurocheques naar een bank. Ging je wat exotischer op pad, dan waren er de traveller cheques.

Tegenwoordig is het bezit van een creditcard redelijk gemeengoed. Niet in de laatste plaats, omdat de acceptatie van deze manier van betalen enorm is toegenomen.

In een grijs verleden ook eens het omgekeerde meegemaakt. Het huren van een auto in Californië was nagenoeg ondoenlijk zonder in het bezit te zijn van een creditcard (of een rijbewijs van Californië). Slechts de firma met de welluidende naam Rent a Wreck was bereid mij een Cutlass (Plymouth of Oldsmobile) met een forse hoeveelheid mijlen op de teller te verhuren.

Na die vakantie toch maar een creditcard besteld.

Deze week krijg ik bericht van mijn bank dat zij stoppen met het zelf uitgeven van creditcards. En waarom stopt mijn bank? Met tranen van ontroering lees ik dat bedrijven die gespecialiseerd zijn in creditcards betere dienstverlening bieden en dat mijn bank mij dat van harte gunt. Als voorbeeld wordt gegeven dat de nieuwe club mij dagelijks de actuele overzichten kan geven. Ik hoef dus niet langer een dag te wachten. Het zal duidelijk zijn dat ik mij moest inhouden om niet onmiddellijk de vlag uit te steken. Na het lezen van de bijgesloten folder was mijn animo voor vlagvertoon al flink gezakt.

Geld opnemen bij een geldautomaat met je creditcard gaat straks 4% van het opgenomen bedrag kosten. Dat was €.4,50, dus elke opname boven de €.112,50 gaat voortaan duurder worden…

Ook met betrekking tot de zogenaamde wisselkoersopslag kan ik een gevoel van huivering amper onderdrukken. Ik heb dus zo mijn twijfels of mijn nieuwe creditcard mij voordeel gaat opleveren.

Mijn bank heeft dus onderzocht welke maatschappij voortaan mijn creditcard gaat leveren. Gek hè, maar daar geloof ik dus helemaal niets van. Het zou mij niets verbazen als de in creditcards gespecialiseerde club naar mijn bank is gestapt en een aantrekkelijk bod heeft gedaan op het overnemen van de creditcards-klanten. In gedachten zie ik hoe mijn bank nog even licht heeft tegengesparteld. Er is bedongen dat de jaarlijkse kosten voor het gebruik van de card gelijk zouden blijven. Vervolgens is men vermoedelijk toch rap gezwicht voor de centen. Als je centen van cliënten afhaalt, houd je een trema en “li” over. En laat li nu ook een munt zijn….