21 maart 2021
BlogChick Bommels - Carnaval op het Museumplein
Daar sta je dan, in je camouflagepak dat je in kringloop had gescoord! Ook de ziekenhuispersoneel-outfit deed het goed!
Daar sta je dan, je volk en vaderland te verdedigen op het Museumplein! Nog nooit heb je moeten rennen voor daadwerkelijk gevaar, je bent nog nooit verder dan België geweest of heb je de dood in de ogen moeten kijken. Naast je stond misschien een echte veteraan, maar het merendeel van je “broeders” die strijdvaardig de Waanzin Wappies beschermden, heeft net als jij nog nooit in een oorlogssituatie gevochten.
Je hebt nooit afscheid moeten nemen, noch de tranen van je opvoeders zien biggelen omdat zij bang waren hun zoon in een doodskist weer thuis te krijgen. Jij hebt geen PTSS opgelopen, noch ben je getraumatiseerd door het echte leed en de ellende die voor eeuwig op je netvlies zijn gebrand. Je stond op klompen, of op sneakers, en je maakte jezelf wijs dat je echt een oorlogsheld bent…
Je kleding was een bij elkaar gezocht gekocht geleend zooitje van valsheid, je bent alles waar je ooit van droomde nooit geworden. En nu pak je als wannabe superheld een pandemie die levens eist aan om deze droom toch nog uit te laten komen. Door op het Museumplein te salueren naar de politiemacht. Kreeg je een stijf piemeltje, toen je voor de uniformen stond stoer te doen? Groeiden je ballen die normaal ver in de zak zijn weggetrokken een paar vrolijke centimeters? Bungelde je arm na te lang en niet gewend zijn van salueren pijnlijk in een mitella toen je ‘s avonds weer in je pyjama op de bank lag?
Maar vooral, was je trots op jezelf toen je het Museumplein verliet? Bekeek je jezelf nog één keer in de spiegel voordat je je nep- uniform weer uittrok? Sprak je met jezelf af dat je dat vaker gaat aantrekken omdat het zó lekker stoer toont! Mensen die met ontzag en nederigheid tegen je opkijken?
Daar sta je dan, naast jouw staat hetzelfde uniform, jullie blikken kruisen elkaar en een knipoog wordt uitgewisseld. Beiden in de weet dat het ziekenhuis-uniform door een ex- medewerker online is gezet! Partijverkoop, eigenlijk bedoeld voor carnaval! Maar jij kocht dit voor op het Museumplein. Besef je niet wat voor de clown je bent? Je hebt nog nooit een zieke kont gewassen, laat staan een hand van een stervende vastgehouden. Je bent nog nooit verder dan de röntgenafdeling geweest, de gipskamer heb je één keer mogen zien. Alleen de wachtkamer van de huisarts is bekend terrein. Nu sta je in de frontlinie: niet het echte front waar Covid patiënten een eenzame dood sterven, maar vlakbij de veteranen op het Museumplein!
Er zullen vast wat echte verpleegkundigen en veteranen tussen de poseurs hebben gescharreld, alleen zij zullen door hun collega's voor altijd beschimpt worden. Het mes dat zij gisteren door daar te gaan staan in de rug van al die echte helden hebben gestoken, is niet met een ‘Sorry’ of ander slap excuus te verwijderen. Al die Wappies die gisteren hun strijdbroeders (!) die voor de ware vrede en democratie hun hart in oorlogsgebied hebben verloren, die voor ons de wereld afreizen om de vrede te bewaren, jullie hebben misbruik van deze echte helden gemaakt. Jullie hebben hun tranen voor een waanzintheorie verkwanseld, beschimpt en bespuwd. De schande, de schaamte voorbij.
Achtenvijftig mensen zijn er gisteren opgepakt, achtenvijftig te weinig. Wat mij betreft hadden al die hufters die gisteren wederom huis en haard achterlieten, die met hun nageslacht ook een gezellig zaterdag hadden kunnen hebben, maar het recht op demonstratie daarboven verkozen … hun zaterdagnacht in de cel mogen doorbrengen.
Dankzij jullie, met jullie nep-uniformen met jullie trap in het kruis van de ware helden, met jullie smerige theorieën en walgelijke minachting naar de rest van het volk dat wel netjes blijft, blijft ons land op slot. Jullie kosten de belastingbetaler zoveel geld, geld dat er niet meer is. En voor wat? Voor het zogenaamd vrij zijn, het eisen van opheffing lockdown omdat die jullie vrijheid aantast? Ga weg, pak jullie smerige kringloop-uniform en ga thuis aan verkleedpartijtjes doen.
Ik zeg dit niet alleen namens het volk, of namens mijzelf, maar vooral namens al die helden die voor onze vrijheid zijn gestorven. Mijn broer, die zich als veteraan omdraait in zijn kissie. De nabestaanden, de oorlogsslachtoffers, de Covid-patiënten die sprakeloos naar jullie beelden kijken en maar naar een ding snakken… Naar vrijheid.