11 juni 2018

  Paul - Warrig

Of je in de war bent, of ben je een terrorist? Nou, als je met messen zwaait (naar wie dan vraag ik mij af, want je zwaait altijd naar iemand) dan ben je in de war. Je zwaait met je handen.

Of met een vlaggetje. Maar niet zomaar, er is altijd een reden.

En dat je dan Alahu Akbar loopt te roepen, een verzonnen item, dan ben je hoe dan ook in de war. Volgens mij hebben alle mensen die een kerk binnenstappen en op hun knieën gaan (daar zijn die matjes in een katholieke kerk voor) last van een acute psychose. Die beweren dingen die er helemaal niet zijn. Maar ja, ik gun iedereen zijn fantasie. Dat je dan wordt neergeschoten, dan snap ik wel. Een diender wil ook gewoon vanavond thuiskomen. Maar de politie dient voor eens altijd te weten, als je kinderen krijgt is niet het mes gevaarlijk, maar de vork. Ja ja, lepel die maar eens op in een discussie over opvoeding. Zelfs als kind laat je het wel uit je hoofd om, als je jezelf in je duim snijdt het mes te gebruiken waarvoor het geschikt is, snijden in iets of iemand anders. Maar met een vork kun je je zusje tot sint juttemis treiteren, zonder haar echt schade toe te brengen, mits het geestelijk is. En als ze echt wat terug wil gaan doen,dan ram je je vork intimiderend in het tafelblad. Dat zet pas zoden aan de dijk.

Bij het spelletje steen, papier, schaar is natuurlijk het papier het meest pijnlijk als je je snijdt. En de pen is hoe dan ook scherper dan het zwaard.

Maar waarom de kogel altijd van links komt, wil iemand mij dat eens uitleggen? Ik heb dat wel eens proberen te visualiseren, maar ik moet me dan altijd omdraaien. Ik ben rechts. Of moet ik oefenen?

Ik heb vrienden die Volkert van der Graaf kenden. Trouwens, zou ik daarover mogen praten? Want het is wel iets wat ik van een ander heb. Van twee anderen zelfs. Al was ik sowieso niet van plan om daar toestemming voor te vragen. Grappig, want hij wordt vaak nog met zijn initialen genoemd, en soms getoond met een balkje over zijn ogen. Komt uit het archief. Dan hoef je er niet naar te zoeken. Ze zeggen dat hij niet helemaal normaal is. Maar ja, ik ben zelf ook niet helemaal 100. Staat beter dan honderd, toch? Daar lees je overheen. 100 niet. Maar goed, ik heb ze wel alle 100, maar niet allemaal op een rijtje. Een paar jaar geleden zouden mijn vrouw en ik naar Canada gaan en ik, altijd open en eerlijk, dat geeft al aan dat ik niet helemaal 100 ben, meldde dat ik ooit tbc heb gehad. Nou, toen waren de poppen aan het dansen. De halve derde wereld heeft de tuberculose, en indien niet kunnen ze de tering krijgen. Letterlijk en figuurlijk. Maar als je wil emigreren moet je van onbesproken gedrag zijn. En niet ziek.

Het was vroeger al een rare man, Volkert, zeiden die vrienden. Bevlogen, dat wel. Een beetje in zichzelf gekeerd. Niet iemand die zichzelf een pistool zou gaan toe-eigenen. Omdat het papier niet meer zo geduldig was, bleek van der Graaf haast te hebben. Moet je wel jaren voor de gevangenis in. Maar toch. Van der Graaf wil emigreren. Van mij mag hij. Stuur ‘m naar Syrië.

Daar is ruimte gecreëerd voor mannen in de war. Daar is vast wel al een dependance van de reclassering. Voor al die andere psychoten die eigenlijk gewoon in de war zijn. Kun je gewoon voor de camera met messen zwaaien. Wuiven kan helemaal geen kwaad. En dat je dan wordt neergeschoten, tja het leven is het nemen van risisco. Had je maar een vorkje mee moeten prikken na zonsondergang. Want van een laag bloedsuiker, wat veganisten vaak hebben en periodiek vasten tijdens de ramandan veroorzaakt, raakt zelf het meest normale mens nog in de war.