10 oktober 2020

Bommels Gedachtes: Hoe houdt Duitsland de besmettingen zo laag?, vraagt de voorlees- mevrouw van de NOS zich af. Het antwoord is simpel: als volk gewoon doen wat de overheid van je verlangt! Zonder morren of losgeslagen complottheorieën, het elke keer maar weer aanhalen van ons democratisch recht én zowel kop in het zand als in de wind gooien, wandelen de Duitsers met beschermend materiaal van A naar Z!

De Duitsers hebben namelijk wél zin in Kerstmis, zij willen samen met hen die ze dicht bij het hart staat, de feestdagen doorbrengen! Wij, daarentegen huppelen nog steeds eigenwijs door onze dagelijkse sleur heen. Een voordeel, de horeca hoeft zich niet meer druk te maken om laveloze passanten die rond middernacht nog smekend om bier aan komen kloppen. Zelfs de avondwinkels, die tot ver ná buurtsuper- sluitingstijd hun zakken met onmogelijk hoge artikelprijzen vulden, moeten dicht! Iets ná tien uur is ons land stil! Men steekt weer kaarsen aan, schuifelt op pantoffels door het huis. Er wordt weer gesproken en gelachen, kinderen dwalen niet meer in de nacht rond het hangveld. Daar zorgt niet alleen de stilte van te snel opvallend zijn voor, maar ook de herfst maakt het volk nederig!

De COVID-19 uitbraak heeft voor vele openbaringen gezorgd, opvoeders moesten weer opvoeden én kwamen er achter dat dat opvoeden toch best een heikel gebeuren is! Normaal bonjour je het nageslacht zó rond de klok van acht uur in de ochtend richting onderwijsinstituut, daar liet men de basiskennis en opvoedkunde aan de professionals over! Dat is voor velen veel makkelijker, omdat wanneer het fout gaat de vinger niet naar henzelf gewezen behoeft te worden. Even langs het tienminutengesprek en gierend de leerkracht de schuld van alles geven, is makkelijker dan de hand in eigen boezem steken! Nu zag het opvoedvolk zelf wat voor nageslacht het heeft geproduceerd, de confrontatie bleek heftig! Jeugdzorginstellingen en andere hulpverleners zagen de afgelopen maanden hun agenda uitpuilen, hulpvragen maken de wachtlijsten nog langer. Met alle gevolgen van dien, kinderen maar ook opvoeders raakten in het toch al verwarde web van opvoedkundig-verdwaald zijn verstrikt. Veel kinderen die school als welkome uitvlucht van thuis zien, raakten in een isolement. Dit alles staat hen nu weer te wachten. Zolang het volk zich niet aan gevraagde protocollen houdt, zullen er vele kinderen wederom in uitzichtloze situaties belanden waar soms suïcidale gedachten als enige uitweg worden gezien.

Bij het vallen van de bladeren, het steeds sneller donker worden en de koude tijden van wind en regen die van ons allemaal veel vragen, moeten we als mensheid rekening houden met degenen die geen kaarsjes branden. Waar geen warme dekens op de sofa liggen, waar de buitenkou ook binnen voelbaar is. Nogmaals predik ik over de noodzaak van wetgeving en gevraagd medeleven. Zelfs als men niet in het virus gelooft, doe alstublieft mee! Niet alleen de vatbare voor C19 is hierbij gebaat, maar ook al die kinderen en ouderen voor wie gezelligheid in thuisquarantaine niet vanzelfsprekend is. Eenzaamheid is al decennia lang een triest feit voor velen onder ons. Laten we zorgen dat juist de eenzamen de aankomende wintermaanden niet helemaal wegglijden. Nogmaals, U en ik kunnen door middel van Duits voorbeeld niet alleen de besmettingsgraad laag houden, maar ook levens redden! En mocht u in de virus waanzin - theorie geloven, toon dan juist dat medeleven! Uw bent immers niet bang voor besmetting, dus even binnenstappen bij de eenzame, een arm om deze heen slaan is voor u dus helemaal geen probleem!

‘U wilt toch tegen elk protocol van mondkapjes en/of afstand houden blijven knuffelen? Nou, er zijn genoeg mensen die dat nu meer dan ooit nodig hebben! Ik reken op u! Uiteindelijk zult u beloond worden met tienduizend klavertjes. Als dat geen mooi vooruitzicht is weet ik het ook niet meer!