16 november 2018
Rikus Spithorst - Voor Zwarte Piet
Dan inhoudelijk: heel lang ben ik niet uitgesproken voor of uitgesproken tegen Zwarte Piet geweest. Zowel de voor- als tegenstanders hadden soms goede en soms slechte argumenten. Dus voor mij was dat min of meer een gelijkspel. Uiteindelijk ben ik toch tot een standpunt gekomen. Op basis van iets dat ik maar de “gunfactor” noem.
De (boegbeelden van de) tegenstanders van Zwarte Piet hebben het bij mij verbruid. De afgelopen jaren zijn diverse intochten verstoord, waarbij voor kleine kinderen het Sinterklaasfeest is verpest. Een van de boegbeelden van de anti-Zwarte Pietsector is vorig jaar strafrechtelijk veroordeeld. Hij had opgeroepen tot het tijdens een intocht in het rond laten vliegen van de botsplinters van de schedel van Sinterklaas. Laat dat even goed tot je doordringen. Kortelings is deze meneer opnieuw gearresteerd wegens bedreiging. Maar in de rechtszaal zegt hij dat hij niet met de NTR in discussie kon omdat hij werd bedreigd. De moeder aller gotspes, dunkt me. Dan ben ik er echt wel klaar mee.
Daarnaast: onlangs las ik ergens een artikel over framing (sorry, ik heb niet onthouden, waar). Met een opmerking was ik het erg eens: Het moet afgelopen zijn met de framing dat je als je geen racist bent, niet voor Zwarte Piet mag zijn. Ik zal nooit op bijvoorbeeld de PVV stemmen, maar ik ben echt wel klaar met al dat gejammer van nazaten van verre voorouders die anderhalve eeuw geleden slaaf waren. En het gemekker over Zwarte Piet ligt in het verlengde daarvan.
Wij waren ooit bezet door Napoleon. En door de Moffen. Heb ik daarom een hekel aan Fransen of Duitsers? Nee. Af en toe een geintje over het terugeisen van een gejatte fiets, en dat is het wel.
Het gaat met Piet de goede kant op. Hij is allang geen achterlijke neger meer met Zoeloelippen en te grote oorbellen. Ik werk al 18 jaar als Sinterklaas, en mijn Pieten worden door mij neergezet als onmisbare helpers, die mij in mijn rol van lichtelijk verstrooide Sint regelmatig uit de brand helpen. Het moet gaan over de rol van Piet, niet over zijn kleur.
Tot slot: de zwarte GroenLinks-politica Sandra Grep van de stadsdeelcommissie Zuidoost verklaarde onlangs in een uitzending van Afro-omroep Mart dat een school een kleuter stelselmatig uit de groep had gegooid en dat het kind bij andere gelegenheden op zijn stoel was vastgebonden omdat die school niet met diversiteit kon omgaan. Van dat verhaal bleek niets waar te zijn. Op last van het Dagelijks Bestuur van het stadsdeel waar zij Raadslid is, trok ze die verklaring weer in. Dan past verder beschaamd zwijgen. Maar nee hoor. Ga even goed zitten voor de tekst van een meneer Roi Kaikusi Groenberg: “Kameraad Sandra goed gedaan. Je laat hiermee zien, dat je instaat bent om aan zelfcorrectie te kunnen doen. Hiermee wordt je sterker. Moge velen zoals bv de NEDERLANDSE regering en de gemeente Amsterdam jouw voorbeeld opvolgen en alsnog hun excuses aan suriname voor de slavernij aanbieden.” Dus zelfs wanneer iemand heel lelijk uit de bocht vliegt met niet-onderbouwde beschuldigingen, wordt het slavernijverleden er met de nekharen bijgesleept. Ik heb het daar heel, heel moeilijk mee.
Nee, ik ben niet verdrietig, maar ik heb wel een mening. De meeste achter-achter-achter-achter-achterkleinkinderen van slaven hebben alle mogelijkheden gehad om iets van hun leven te maken, en zeker in Nederland. Wij hebben heel behoorlijk en betaalbaar onderwijs voor iedereen, en kansen voor het oprapen. Veruit de meesten hebben die kansen ook gewoon gegrepen, en dat is mooi. Slechts een kleine groep provocerende beroepsklagers blijft maar mekkeren over het slavernijverleden en vermeend racisme. Daar heb ik schoon genoeg van. Sterker nog, ik vind dat we als samenleving daaraan niet moeten toegeven. En in het verlengde daarvan ben ik dus ook fel tegenstander van het verbieden van Zwarte Piet.